Życie to niezły scenariusz, co nas nic nie uczy,

Co wrażliwsi miewają odczucie, że nas  wcale nie ma!

Pozostała jeszcze oddanym –  „szalona miłość”

Oby pozostać na zawsze tam,  gdzie jest nasza ojczysta ziemia.

 

Stąpając po  globie, patrzymy skrycie w niebo,

Jak miliony lat temu , słoneczko nam ktoś  rozpalił,

Mijając przedziwne budowle, szosy i polne drogi,

Przechodzimy niezauważeni, niedocenieni  i nadal mali.

 

Zatracą się nasze pokoleniowe  istnienia :

W dniach  nowych, cenniejszych co nadejdą .

Pokolenie młodsze, silniejsze i bardziej odporne,

Podejmą się naszego i nowego zadania  bezspornie.

 

I tylko pamięć po nas  niektórych  pozostanie,

To co tak często w życiu powraca!

Wielcy czy mali, będą zawsze kochali,

I pozostanie jeszcze nieustanna codzienna praca.

 

                                                                                                      01.01.2014 Wiesbaden                                 

„Nadchodzące pokolenia”