„Pożegnać dziada”

Pożegnać dziada jak pana,

Jest to zaszczyt wielki,

Lecz nie dla niego – lecz dla żegnającego.

Jest to prawda jak świat duży !

Dziadowi można pomóc tylko „raz”

Bo na dłużej to dziad się wkurzy,

Będzie próbował wciągać nas coraz głębiej,

W kanał duży.

...

Aż przyjdzie moment, kiedy dziad zostanie królem !

Zatopi nas po uszy w gównie,

Doprowadzając wszystko do ruiny,

A nas zostawi z potężnym bólem.

Na przyszłość, lepiej z daleka od elementu takiego !

Gdyż zburzą naszą harmonię domową,

A my będziemy mieli:

Nieodwracalny syf z tego wszystkiego.

Oleśnica 2003